دستگاه پالس اکسیمتری چیست؟

مشخصات دستگاه پالس اکسیمتر

یکی از مهمترین مشخصات دستگاه پالس اکسیمتر غیر تهاجمی بودن آن است. با استفاده از عددی که این دستگاه نمایش می دهد، شما قادر خواهید بود میزان اکسیژن موجود در قلب و ریه خود را اندازه گیری کنید. گلبول های قرمز خون، اکسیژن را از ریه ها به اندام های دیگر بدن منتقل می کنند. در افرادی که بیماری ریوی دارند، میزان اکسیژن خون آن ها کاهش می یابد، اگر این مقدار کمتر از حد مجاز باشد بدن شما نمی تواند به درستی کار کند. قلب، مغز و سایر اندام های شما برای انجام وظایف خود به اکسیژن نیاز دارند. شکل موج تنفسی توسط فیلتر پایین گذر از شکل موج نوار قلب جدا می شود. یکی از مشخصات دستگاه پالس اکسیمتر، نشان دادن شکل موجی است که بخاطر تغییرات در امپدانس ریه به وجود می آید.

برای خرید انواع پالس اکسیمتر می توانید به فروشگاه تجهیزات پزشکی اصفهان مراجعه کنید.

دلایل استفاده از دستگاه پالس اکسیمتر

با استفاده از پالس اکسیمتر، پزشک می تواند میزان اکسیژن موجود در خون شما را اندازه گیری کند. دستگاه پالس اکسیمتر می تواند در موارد زیر به شما کمک کند:

1-علائمی مانند تنگی نفس را تشخیص می دهد.

2-میزان اکسیژن خون را در حین عمل اندازه گیری می کند.

3-هنگام استفاده از اکسیژن مکمل، سطح اکسیژن را اندازه گیری می کند.

4-مشخص می کند در هنگام ورزش به اکسیژن نیاز دارید یا خیر.

نحوه عملکرد دستگاه پالس اکسیمتر

پرستار پالس اکسیمتر را روی انگشت و یا گوش شما قرار می دهد. یک دیود ساطع کننده نور قرمز (660 نانومتر) و یک مادون قرمز (940 نانومتر) نور را به انگشت می تابانند در مرحله بعد فتوسل، نور منتقل شده را تشخیص می دهد. خروجی سنسور به صورت الکترونیکی پردازش می شود تا شکل موج پالس و اشباع اکسیژن شریانی، ایجاد شود. نوری که از LED و از طریق انگشت منتقل می شود توسط فتودیود دریافت می شود، سپس جریان فتودیود تقویت شده و مورد مطالعه قرار می گیرد. طول موج نور باید مقدار مشخصی باشد، اگر از مقدار استاندار کمتر یا بیشتر باشد دستگاه عدد درستی نمایش نمی دهد. نسبت نور قرمز و مادون قرمز منتقل شده، میزان اشباع اکسیژن خون را نشان می دهد. دستگاه پالس اکسیمتری نبض را تشخیص می دهد و بر اساس شدت رنگ تشخیص داده شده، میزان کمبود اکسیژن را مشخص می کند. این مقدار بر روی صفحه الکترونیکی به عنوان درصد اشباع اکسیژن در خون نمایش داده می شود.

در حال حاضر پالس اکسیمترها فقط با دو دیود کار می کنند در نتیجه کربوکسی هموگلوبین یا سایر هموگلوبین های غیرطبیعی را به طور کامل جبران نمی کنند. علاوه بر این، مدل های پالس اکسیمتر در سطوح پایین اکسیژن یا در موارد انقباض عروق محیطی به یک اندازه دقیق نیستند و برخی از پالس اکسیمترها در واکنش به کاهش اشباع اکسیژن شریانی به خصوص اگر از سنسور انگشت به جای حسگر گوش استفاده شود، ممکن است کند عمل کنند. رنگدانه های روی ناخن انگشت یا رنگ آمیزی پوست نیز ممکن است بر نتایج تأثیر بگذارد. با وجود این محدودیت ها، پالس اکسیمتر در حال حاضر به عنوان یکی از مهمترین مانیتورها برای استفاده در موارد بیهوشی ایجاد شده است.

کاربرد دستگاه پالس اکسیمتر

دستگاه پالس اکسیمتر در موارد زیر کاربرد دارد :

• آسم
• آپنه
• COPD
• حمله قلبی
• نارسایی قلبی
• کووید -19
• سرطان ریه
• پنومونی

مواردی که بر نتایج پالس اکسیمتری تاثیر می گذارد

دستگاه پالس اکسیمتر نیاز به کالیبراسیون ندارد، به همین علت کاربران باید از عواملی که باعث قرائت عدد اشتباه می شود، آگاه باشند. پالس اکسیمتر تنها در صورتی درست عمل می کند که بتواند تعدیل نور منتقل شده را تشخیص دهد. اگر پرفیوژن کاهش یابد و دامنه نبض کوچک باشد، سیگنال کاهش می یابد و دستگاه ممکن است دچار خطا شود یا نتواند عدد درستی نمایش دهد. پرفیوژن ضعیف محیطی به دلیل سرماخوردگی یا افت فشار خون، علت اصلی برای عدم نمایش موج پالس مناسب است. هیپوترمی، سردی اندام ها و پرفیوژن محیطی ضعیف، ممکن است باعث شود تا پالس اکسیمتر نتواند سیگنال را ثبت کند. در هنگام ایست قلبی، نبض های محیطی ممکن است آنقدر ضعیف باشند که دستگاه نتواند آنها را تشخیص دهد، بنابراین نظارت بر SPO2 با استفاده از دستگاه پالس اکسیمتری در همه جا کاربرد ندارد.

پالس اکسیمتری با فشار خون سیستولیک بیش از 80 میلی متر جیوه، اطلاعات درستی در اختیار شما قرار می دهد. فشار خون سیستولیک (فشار خون کمتر از 80 میلی متر جیوه) باعث قرائت نادرست پالس اکسیمتری می شود.

سنسورهای نامناسب، لرز، تشنج یا لرزش پارکینسون می تواند باعث حرکت شود، در نتیجه باعث نشان دادن عدد نادرست در دستگاه می شود. تنظیم دستگاه در زمان میانگین سیگنال بیشتر، ممکن است اثرات حرکتی را کاهش دهد.